Lombardia to region administracyjny Włoch, liczący 23 862 km2, ograniczony od północy granicą ze Szwajcarią, od południa rzeką Pad, ze strony wschodniej rzeką Mincio, zaś z zachodniej rzeką Ticino. Jest to zarazem niepowtarzalna kraina historyczna, bowiem początki jej nazwy sięgają VI wieku, kiedy to osiedliło się tutaj koczownicze plemię barbarzyńskie, Longobardowie, którzy to na pierwotną stolicę swego państwa obrali Pawię. Stolicą Lombardii jest Mediolan, uważany za centrum mody całego świata. Ważniejsze miasta tego regionu to: Bergamo, Brescia, Como, Cremona, Pawia, Varese. W skład regionu wchodzi 11 prowincji: prowincja Brescia, prowincja Bergamo, prowincja Como, prowincja Cremona, prowincja Lecco, prowincja Lodi, prowincja Mantua, prowincja Mediolan, prowincja Pawia, prowincja Sondrio i prowincja Varese. Lombardia to najbardziej rozwinięty gospodarczo region Włoch pod względem zarówno przemysłowym (m.in. złoża gazu ziemnego) oraz rolniczym (żyzne gleby aluwialne Niziny Padańskiej nad rzeką Pad w południowej części Lombardii). Jest to również znany i ceniony punkt turystyczny i kulturalny - La Scala i Katedra w Mediolanie, zabytki Bergamo, Bresci, a przede wszystkim bardzo nasycony ośrodkami narciarskimi w Alpach, znajdujących się w północnej części Lombardii.

Bardzo częstym miejscem wypadowym turystów jest miejscowość Livigno, leżąca w prowincji Sondrio, nazywane przez wielu „włoskim Tybetem”, ze względu na największe nasłonecznienie w całych Alpach! Do niedawna było to miejsce całkowicie nieznane ludziom mieszkającym poza obszarem Włoch, ponieważ dojazd tutaj był niezwykle skomplikowany. Uległo to zmianie wtedy, gdy zainwestowano w rozbudowę infrastruktury turystycznej, jak: liczne wyciągi krzesełkowe, narciarskie, trasy narciarskie, bary, restauracje, hotele, a przede wszystkim stworzono długi, bo liczący aż 7 kilometrów tunel pomiędzy górami, co umożliwiło dojazd do Livigno przez wszystkie miesiące w ciągu roku, nie tylko przez trzy, jak było wcześniej. Od tej pory (1964 r.) jest to jedna z ulubionych miejscowości wypoczynkowych przez zagranicznych turystów, w tym Polaków. Możliwości jest tutaj naprawdę wiele! Ze względu na długo utrzymujący się tutaj śnieg (bo aż do połowy kwietnia) są tutaj doskonałe warunki do uprawiania sportów zimowych. Uruchomiono w tym celu aż 30 wyciągów, obsługujących łącznie 110 km tras o różnym poziomie trudności (łatwe – 40 km, średnie – 55 km, a trudne – 15 km). Najdłuższa trasa wynosi 4,6 km, gdzie różnica poziomów waha się w granicach 980 metrów. Karnet wykupiony na 1 dzień kosztuje około 30 euro, zaś na 6 dni – od 104 do 160 euro, w zależności od wyboru rodzaju aktywności. Sezon narciarski trwa tutaj zwykle od listopada do maja. Ponieważ stoki są położone w wysokich partiach gór, toteż tylko te trasy, znajdujące się dużo niżej, potrzebują sztucznego zaśnieżania. Do tego celu specjalnie przygotowano około 40 armatek śnieżnych.

Livigno to przede wszystkim jedna główna ulica, na której skupione jest całe „życie” miasteczka, mianowicie: bary, restauracje, hotele oraz sklepy. Dla amatorów zakupów szczególnie zachęcający jest fakt, że Livigno leży w strefie bezcłowej, wobec czego można tutaj bardzo tanio nabyć takie towary, jak: wina, alkohol i markowe perfumy.

Nie zapomniano także o dzieciach, specjalnie dla których uruchomiono przedszkole, plac zabaw oraz szkółkę narciarską z własnym terenem do ćwiczeń (od 4 lat wzwyż). Nie zabrakło także oferty dla snowboardzistów, a więc: 70 km tras, snowpark z halfpipem i hopkami w Mottolino, czy trasa boardercross w Mottolino - różnica poziomów 600 m.

Zdecydowanym minusem jest jednak duży ruch w centrum miasteczka, dość skomplikowany dojazd na miejsce, oraz brak tras dla tych najbardziej zaawansowanych miłośników narciarstwa. (informacje zaczerpnięto ze strony: www.wlochy.pl/narty)